بررسی تأثیر رضایت از کنترل بیماری و رفتارهای مراقبتی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به دیابت نوع ۲

زمینه و هدف: بیماری دیابت شایع ترین بیماری غدد درون ریز است. مزمن بودن این بیماری و عوارض آن باعث تحمیل بار مادی زیاد بر بیمار و کاهش کیفیت زندگی در آنان می شود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر رضایت از کنترل بیماری و رفتارهای خود مراقبتی بر کیفیت زندگی افراد دیابتی نوع 2 انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که بر روی 110 نفر بیمار مبتلا به بیماری دیابت نوع 2 در شهرستان بیجار و با نمونه گیری آسان انجام شد. داده ها از طریق پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران دیابتی (dqol) جمع آوری شد. کلیه داده ها با استفاده از نرم افزار spss و با آزمون های آماری توصیفی و آزمون های کای اسکوئر، دقیق فیشر، آنالیز واریانس یک طرفه و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: 54 نفر از بیماران مرد (49/09%) و 56 نفر از آن ها زن (59/91%) بودند. میانگین نمره کیفیت زندگی در این بیماران (5/6±47/2) بود. بین کیفیت زندگی و سن، تحصیلات (0/001=p) و شغل (0/007=p) ارتباط معنی داری وجود داشت. بین جنس با کیفیت زندگی ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت (0/078=p). ارتباط آماری معنی داری بین رفتارهای خود مراقبتی با شغل (0/030=p) و تحصیلات (0/008=p) وجود دارد. بین رضایت بیمار از کنترل بیماری با کیفیت زندگی، تحصیلات و شغل ارتباط معنی داری وجود داشت (0/001=p). نتیجه گیری: با توجه به کیفیت زندگی متوسط بیماران دیابتی و کاهش کیفیت زندگی با افزایش سن و افزایش تعداد سالمندان جامعه، پیشنهاد می شود، مداخلاتی جهت افزایش رضایت بیماران دیابتی از کنترل بیماری و خود مراقبتی، در برنامه ریزی طرح ارتقاء سلامت وزارت بهداشت مد نظر قرار گیرد.